Przystępujemy do naprawy wszelkich uszkodzeń, oczyszczenia z błota, traw, igliwia i piasku, sprawdzenia sznurów i otworów czy są całe, oczyszczenia masztów i kołków („śledzi”), obmycia podłogi itd. Jeśli to zrobimy możemy złożyć namiot, możliwie dokładnie, zgodnie ze wzorem i włożyć do worka, torby czy innego futerału. Podobnie należy doprowadzić do porządku, stanu gotowości pozostały sprzęt biwakowy i ekwipunek a więc:
- oczyścić kuchenkę turystyczną, warnik, menażką itp.,
- naostrzyć finkę, toporek,
- naprawić np. obluzowany pas nośny plecaka,
- natłuścić części metalowe np. toporka, saperki, kociołka, aby nie rdzewiały.
Kolarz, wodniak i narciarz doprowadza także do porządku sprzęt służący mu do jazdy: rower (motorower) lub kajak czy narty. Wszystkie te nasze środki lokomocji powinny być bardzo dokładnie przejrzane, oczyszczone, tam gdzie występuje potrzeba naoliwione czy do smarowane, braki uzupełnione,- a wszelkie, prowizoryczne naprawy, które zostały wykonane na trasie wędrówki czy spływu powinny być na nowo, dokładnie zrobione, już przy użyciu pełnego zasobu środków, niedostępnych na szlaku, ale dostępnych po powrocie, w domu czy w warsztacie. Od dokładności tych wszystkich czynności i napraw, a także od właściwego przechowywania sprzętu i ekwipunku turystycznego, nieraz przecież drogiego i trudnego do nabycia zależy czy będzie on nam nadal służył i czy będzie bezpieczny w użytkowaniu. Teraz również jest okazja do wprowadzenia w naszym sprzęcie i ekwipunku różnego rodzaju usprawnień i uzupełnień, które w czasie eksploatacji zostały zauważone lub podpatrzone u innych turystów na szlaku. Pamiętajmy, że każdy wspólny pobyt na turystycznej imprezie, szczególnie z udziałem starszych, bardziej doświadczonych turystów to doskonała okazja do nabycia wielu umiejętności, które zawsze przydają się turyście na dalsze wyprawy.