Zarówno posługiwanie się narzędziami i przedmiotami, jak i znakami czy symbolami odbywa się w toku obcowania jednostki z innymi ludźmi ukształtowanymi w kręgu danej kultury i – jako jej nosiciele – przekazującymi nowym genera­cjom schematy działań, wzory zachowań, znaki, symbole i ich znaczenie, a wraz z nimi sposoby ujmowania świata, mity, przekonania i wartości cenio­ne w danym społeczeństwie bądź tylko w pewnych jego kręgach. Dużą rolę w gromadzeniu doświadczeń może pełnić telewizja. Środowisko społeczno-kulturowe, a zwłaszcza kultura symboliczna jako komponent środowiska, przenika całokształt życiowej aktywności ludzi i od­ciska się na kształtowaniu procesów, właściwości i struktur psychicznych jednostki (Tyszkowa 1985).