W wielu krajach obserwuje się ciągłą tendencję wzrostową wskaźnika przestępstw wśród dzieci i młodzieży, w tym także tych szczególnie okrutnych (Jandy – Brudło 1993). O ile style i systemy wychowawcze zasadniczo nie ulegają zmianom, o tyle bardzo szybko zmieniają się uwarunkowania społeczne odgrywające także ważną rolę w procesie socjalizacji. Jest to w ostatnich latach zjawisko bardzo poważne. W badaniach opinii publicznej 60-76% Polaków za najważniejszy problem społeczny uważa zwiększenie bezpieczeństwa i zapewnienia spokoju. Z raportów policji wynika, że następuje nie tylko ilościowy wzrost czynów agresywnych, ale zwiększa się okrucieństwo i obniża wiek sprawców.
